Rady dla rodziców, których dzieci nie chcą jeść

Co możemy zrobić?
Zrozumieć dziecko. Może to brak umiejętności a nie brak chęci? Dlaczego jedzenie nie jest łatwe? Czego i dlaczego się boi? Co chce w ten sposób przekazać?
Zmienić sposób myślenia, działania, nawyki.
Cierpliwie działać w oparciu o NOWY sposób myślenia.
Budować dobre relacje z dzieckiem i jedzeniem!
Zadbać, by dziecko miało SUKCES.
Cieszyć się z każdego sukcesu, nie tylko związanego z jedzeniem.

ZAPAMIĘTAJ:
Spokój rodzica udziela się dziecku, podobnie jak lęk, niepokój, złość.

Gdy dziecko rośnie, zwiększa się apetyt, a nie odwrotnie!
Jedzenie podaje/karmi dziecko/ ta osoba, która się mniej stresuje!
„Bunt dwulatka” może być odmową jedzenia kształtującą „ja”. Jak dziecko nie może o niczym decydować, to „chociaż” odmawia jedzenia!
Szukamy przyczyny niejedzenia a nie tylko likwidujemy objawy.
Stres, strach, gniew, wstyd, zazdrość aktywują do działanie układ współczulny, wydzielają się wtedy hormony takie jak adrenalina i kortyzol, włącza się mechanizm walki/ucieczki, zahamowane zostaje trawienie, nie ma więc apetytu, nie chcemy jeść.
Rodzicu, mów o CECHACH pokarmu, np. słodki, kwaśny, twardy, gładki, śliski, chrupiący, soczysty a nie tylko dobry – niedobry.
Budujmy na zasobach, a nie na deficytach.
Źle odżywiony organizm ma trudności w funkcjonowaniu: nadreaktywność, słaba pamięć i koncentracja, kłopoty ze snem, upór, depresja.
ZMIANY wymagają CZASU i AKCEPTACJI.
Jedzenie jest funkcją mózgu, nie tylko ust.
JEDZENIE ma sprawiać PRZYJEMNOŚĆ!

Krystyna Jacków-Sowa

 Zdjęcie: Dzieci zdjęcie utworzone przez freepik – pl.freepik.com 
Rady dla rodziców, których dzieci nie chcą jeść